امر مطلق (اصول)

---

امر به چیزی بدون مشروط بودن به چیز دیگر را امر مطلق گویند.

۱ - تعریف

---

امر مطلق، امری است که تعلق آن به مامورٌ به، مشروط به وجود چیز دیگری نیست. برای مثال، تعلق امر به حج، مشروط به پیمودن مسافت تا مکه نمی‌باشد.
یک امر ممکن است نسبت به چیزی مطلق و نسبت به چیزی دیگر مشروط باشد؛ برای مثال، تعلق امر به حج، نسبت به پیمودن مسافت تا مکه، مطلق، اما نسبت به استطاعت، مشروط است.

۲ - نکته

---

اگر امری به طبیعت به طور مطلق با صرف نظر از هر خصوصیت یا قیدی خارج از آن- تعلق گیرد، به آن نیز «امر مطلق» می‌گویند. چنین امری تمامی افراد مامورٌ به را به صورت بدلیت شامل می‌گردد؛ یعنی هر یک از افراد مامورٌ به که انجام شود امر ساقط می‌گردد، مثل: «صلّ» که در آن، امر به طبیعت نماز، صرف نظر از قید مرّة یا تکرار، فور یا تراخی و یا هر قید دیگری تعلق گرفته است.

۳ - عناوین مرتبط

---

واجب مطلق.

۴ - پانویس

---